Do beznamiętności

Prosty wierszyk napisany z myślą o mych dwóch znajomych.

-Co Cię mierzi, bracie mój?-
pytał się czarny przyjaciel
opatrując słowa w biel

-Co zaszywa serca krój?-
niepokoił się niesłusznie
wpatrując oczka próżnie

A w tych oczach tylko
ta beznamiętności mocy
ta bez skrzydeł, bez płuc

-Nic nic, czarna przyjaciółko-
żachnąłem się chyżo, z wolny
i gdy skowyt dął mnie chłonny

Ukryć się postanowiłem...
Bo we mnie czarty hulaszcze
Lecz twarz kryta bólu płaszczem
...i już nic nie mówiłem

-Wszystko ślicznie, słodko, pięknie-
ostatnim wydyszał cieniem
A on głową kiwnął, ziewnął
I znów sen go podwinął.

autor

Karzeł

Napisany: 2007-06-06 Dodano: 2007-06-05 18:59:10

Ten wiersz przeczytano 382 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie