do dna
Za tych co stoją z bagażem w ręku
Gdzieś na peronie samotnych serc
na raz na dwa
wypijmy do dna
Za tych co żyją za oknem umysłu
Malując pejzaże w czarno białych snach
na raz na dwa
do dna i sza
autor
arturm
Dodano: 2009-09-23 20:51:09
Ten wiersz przeczytano 537 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo ciekawy wiersz. Peron samotnych serc... oby
każdy doczekał się wkrótce swego pociągu:)
ładne toasty...Pozdrawiam:)