Do wnuka
Ucz się drukować. Na zwyczajnej ramce.
Ja Ci to mówię. Nie pukaj się w głowę.
Wiem, masz drukarkę, tusze kolorowe...
Lecz kiedy widzisz na trybunie kłamcę,
Gdy będzie wciskał Ci bzdury wciąż nowe,
A Twoje prawa zawiesi na klamce,
To w końcu będziesz musiał w jakiejś
jamce
Zrobić drukarnię by prawdę drukować.
Ucz się drukować. Po to wolność dano,
By bez Twej woli nikt Tobą kierować
Nie mógł. I żebyś bez wstrętu co rano
Spoglądał w lustro, nigdy lawirować
Idąc do celu nie musiał, kochany.
Dobrze Ci radzę. Dziś ucz się drukować!
Komentarze (19)
nauka drukowania nie pomoże jeśli brak logicznego
rozumu (rozeznania)
Czytelny przekaz:( Wciąż się łudzę, że wolność słowa
uda się uratować.
Miłego dnia:)
Gdyby te młodsze pokolenia brały przykład ze
starszych...Ale jacy my byliśmy:) Słuchaliśmy swoich
rodziców? Dziadków? Każdy musi swoje przeżyć, ucząc
się na błędach:(
Bardzo dobry wiersz:) Oby wnuk zrozumiał.
Pozdrawiam Michale:)
warto dziadka słuchać...
Dobrej nocy:))