Dobro

Dobro

Dawno temu pewna Dama,
co już mieszka z Aniołami,
przyjeżdżała do nas sama,
ze swoimi specjałami !

Jeden wszakże mam w pamięci,
nie zapomnę póki żyję,
do tej pory smakiem nęci,
ze wzruszenia łez nie kryję...

Dobro owo tak niezwykłe,
że bez dziadka ani, ani...,
szanse były bardzo nikłe,
by rozłupać je - kochani !

Ale dziadek nie był dziadkiem,
lecz, no wiecie do orzechów,
ten prawdziwy walczył z makiem,
nie uniknął przy nim grzechów...

Owoc leszczyn w każde Święta,
musi znaleźć się na stole,
w taki sposób wciąż pamiętam,
o babcinej dobra szkole !

autor

żongler

Napisany: 2013-12-25 Dodano: 2013-12-25 10:22:31

Ten wiersz przeczytano 1426 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie