DOCENIAMY WTEDY, GDY...

Doceniamy wtedy, gdy tego już nie ma..
czy to miłość, przyjaźń, pocieszenie..
Doceniamy, gdy się już nie rozprzestrzenia
uczucie ciepłe - jak duszy zbawienie

Doceniamy, gdy odchodzi w wieczne zapomnienie
Szept słów czystych jak łza, co z serca płynie,
Gdy to mamy nie wiemy jakie ono ma znaczenie,
Dostrzegamy gdy jak tęcza po deszczu minie..

Porywy serca w miłości,
Zwykłe przytulenia,
Spojrzenia w oczy, radości,
Wspólne marzenia…
dumania, zamyślenia,
I nawet te potknięcia…
Gdy ich zabraknie – przywołujemy jak zaklęcia.

autor

Madeli

Napisany: 2007-01-26 Dodano: 2007-01-26 22:22:21

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie