Drabina z bólu

Samotny wieczór
sama ja...
a w okół pustka...
Już nawet księżyc nie śpiewa
- przyjaznych melodii.
Gwiazdy zniknęły
w tę noc...
pochmurne niebo
- przysłoniło marzenia.
By choć chwilę
móc w nie spojrzeć...
wspinam się po drabinie,
utkanej z bólu
...posklejanej słonymi łzami.
Mam nadzieję,
że pod ciężarem smutku
nie urwie się
...a ja nie zginę,
spadając w otchłań
miliona zmartwień...

autor

diabełek_16

Napisany: 2006-08-09 Dodano: 2006-08-09 23:55:24

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie