Dręczy mnie

czytam twój wiersz
i jedno pytanie mnie dręczy
dlaczego on taki jest
ta miłość wczorajsza
nie musi być dla niego
przecież nie jest pępkiem świata tego
zmień swój stosunek kiedy się drze
czyli mordą kłapie

szyderczo się uśmiechnij
weź co masz pod ręką
w nerwach siła twoja jest bronią potężną
i powiedz dziś twoje wczoraj się skończyło
nie dla psa kiełbasa tylko ochłap

i stanowczą bądź w tym co robisz ..
pokaż mu drzwi
to i miłość przestanie boleć
nie proś jak żebrak o to co ci się słusznie należy
bo sama modlitwa z pokorą legnie w gruzach
a ty będziesz miała tylko dużego guza

dopóki bata w dłoniach nie będziesz dzierżyć
myśli że jest Bogiem i ciągle pierwszy

gały mu wyjdą na orbitę
powiedz
tam są drzwi teraz jesteśmy kwita
stwierdzisz z pokorą to Bóg mi dopomógł
nie można być skulonym przez całe życie
jakbyś miała sto lat

przecież świat jest taki piękny
spójrz masz go w zasięgu
wyprostuj się i pokaż mu swoją moc
że wicher ciebie nie przegoni
a ktoś będzie ciebie jeszcze pragnął w każdą noc



Autor Waldi

autor

waldi1

Napisany: 2016-09-29 Dodano: 2016-09-29 00:05:00

Ten wiersz przeczytano 970 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie