MUSZĘ IŚĆ..
Szumi w muszli echo.
Słyszysz.. nie zamilkł ocean.
Tęsknota stąpa w ciszy,
przytulona rumiankowym domem.
Drobna bryza spijana,
do sytości drżących marzeń.
Wodospad zachwyceń.
W przestrzeni błękitnej życia,
czuwam w Tobie wtulona.
Ty dumny i chmurny,
nadzieje masz na błysk.
Nie pamiętam Ciebie oddzielnie.
Napięty łuk pragnień,
usta rozchylają się,
jak czerwone żagle.
Lżej oddychać i żyć.
Płomień świecy rozbłysł nagle,
wychodzisz z mgły..
muszę iść!
Do drzwi śpiewnych podążam.
Bo Ty sam w oknie.
Dźwięczne tykanie zegara,
bez chwili przerwy, tętni w piersi.
Słyszysz naszą melodię?
Błękitny łyk z Twoim imieniem,
sen nieprzespany.
Jeszcze przed północą będę.
Czujesz to wzruszenie?
Napisz to na pniach drzew,
jak będziesz,
szczęśliwy biegł do mnie.
Bo pod niebo wyniosłeś Miłość.
Wyższe to nad czasem zwycięstwo
i przyciąganiem ziemskim.
Wszystkie wichry zgarnięte w płaszcz.
Ucałujemy wspólny krzyż na ziemi.
W niebie zapisany.
Łódź,11.o9.2007r. ula2ula
Komentarze (14)
cóż tu dodać, ,,nie pamiętasz ukochanego
oddzielnie"..jak Dolphina mnie też to
urzekło,wspaniałe słowo ,wspaniała myśl i to co łączy
dwoje ludzi.Tak pęknę ,brawo
Uli brakuje mi słów,po prostu cudo...nawet nie wiem co
mam napisać...
Bardzo piękny wiersz.swietnie dobrane
słowa,metafory...sama poezja...az dech zapiera....
ładny wiersz jakby cykl wspomnień...rozmarzyłam sie
wiersz do studiowania, analizowania - głęboka i
wielowarstwowa treść ... wszystkie wichry zgarnięte w
płaszcz - ładne :)
Miłość- "nad czasem zwycięstwo
i przyciąganiem ziemskim"- naprawdę poetycko ją
okresliłaś.
Znów mnie zaczarowalas tym wierszem swoim! Nie
pamietasz Ukochanego oddzielnie - zakochalam sie w tym
zdaniu, wiesz? Pieknie tak piszesz, po prostu
marzenie, nie wiersz...
Prawdziwa miłość może unieść tak wysoko, to
prawda.Nawet pod niebiosa...Ślicznie napisane.
Wiersz jakie lubię, trzeba czytać go powoli i warto!
Brawo za treść i formę.
Pozdrawiam
Jesteś niedościgniona w symbolizacji treści, co
świadczy o Twojej nieprzeciętnej percepcji. Wiersz
brzmi magicznie i magnetycznie, bardzo dobry wiersz.
Musze iść...nie odchodź prosze w przestrzeń dal mnie
tak odległa...nie zamykaj sie w tęsknocie pokryta
chitynowym pancerzem....
pozwól ze zapale świecę w naszych sercach aby jak
slowa rozebrać mur odgradzający nas od siebie...nie
odchodź prosze...pozostań...
cóż moge wiecej dodać w twoim wierszu zapisane
wszystko co w sercu....b.dobry wiersz....
Uczucie wyrażone tyloma przenośniami i jest po prostu
idealne! Nic dodać...
W niebie zapisany oblok ciszy szukasz slow ktorych
sam nie rozumiesz
Znów spotykam bogaty w słowa i ich znaczenia wiersz,
jest w nim i uczucie i emocje wyciszone już i
refleksja, pozdrawiam