Dróga w zaświaty

wiersz gwarowy

Dróga w zaświaty

Kie wędrujem drógom wyobraźni
chodzem se po niebie mlecnom drógom
tak mi trudno sobie wyobrazić
jako się to spotkom Panie Boze z Tobom…

Cy mnie przyjmies do swojego domu
cy się wrócić nazod kozes,
wyboc ze se casem o tym myślem,
jako się to syćko stanie Panie Boze…

Kie mnie casem zycie dozre i choroba,
przepowiadom straśnie brzyćko i choćjako
cy Ci się ta moja dusa zwidzi,
bo je brudno, brzyćko i rogato.

Zanim wyńdem na tom mlecnom dróge,
fto wie cy ruch taki jako u nos,
moje myśli lecom prędko i furkajom
furt nie wiedzom co się stanie zaroz.

Boze uspokój to serce i te moje stawy
może niek nie bolom,
pytom Cie co kwile o to syćko
coby ino było zgodne z Twojom wolom…..

autor

skorusa

Napisany: 2018-02-15 Dodano: 2018-02-15 11:20:34

Ten wiersz przeczytano 782 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie