Droga życia

Odniosę sie do słów pod wierszem bo dla mnie
najwazniejsza sprawa jest własnie życie z czystym
sumieniem ...by nie zatracić człowieczeństwa...do
pozostałych przemysleń to juz każdy musi podejść
indywidualnie... podoba mi sie to, że napisałeś , że
nikomu nic nie narzucasz...

Świetny wiersz, refleksyjny. Warto się przy nim
zatrzymać.

Nie zwracam uwagi na żadne za i przeciw,a moje
odczucie zostawię całkiem przejrzyste-to są Twoje
przemyślenia i każdy powinien takie mieć i tutaj żarty
na bok,mamy wszyscy prawo wyboru,a nie zmuszasz
nikogo!Sam jestem bardzo z Twych przemyśleń zadowolony
gdyż miałem jakoby okazję sam prześwietlić siebie i
swoje postępowanie,a bielić nie muszę nikomu-czytając
jednak ten wiersz weszło to jakby samoistnie i tego
się nie wstydzę napisać,gdyż takie fazy w życiu
posiadam bardzo rzadko-w końcu mamy dzisiaj dzień
świąteczny..przyjemności i powodzenia

Pięknie i słusznie

nigdy nie żałuję,że zajrzałam do Ciebie.Kolejny mądry
wiersz,który skłąnia do zastanowienia się nad drogą
życia:)Pozdrawiam.

Ostatnio otworzyłam swoje serce na miłość i teraz sama
się dziwię ile jej tam może się zmieścić.Moja mam
powtarzała, że więcej radości z dawania niż z brania.
U mnie w sercu miłość do ludzi jest. Teraz zastanawiam
się co z nią robić, żeby przyniosła stokrotny plon.

Dla mnie ta niedziela była wyjątkowa, oddałam jej inne
spojrzenie. Pozdrawiam ciepło.

Wiersz na niedzielę, uczcie się pokory i wiary, bez
Boga ani do proga....
Marku dziękuję za kolejny piękny wiersz, który umacnia
moją wiarę..

Pod względem językowym tekst jest bardzo niedbały -
wydaje mi się że kiedyś zwracałeś większą uwagę na
dobór słów i środków. W pierwszej strofie powtórzenie
"niech - niechaj", kilka slów "dziurolepów", które są
po prostu niepotrzebne i przy odrobinie wysiłku
możnaby z nich zrezygnować: swój krzyż 'też' śmiało
niesie, gdyż na tym 'on' zyska, czyni 'wciąż' chętnie
i szczerze. Fraza "za Panem z nim zmierza" jest
niepoprawna, zmierza się do czegoś, a za kimś podąża.
Dydaktyzm tekstu znów skutecznie zabił lirykę,
kompletny brak środków poetyckiego wyrazu dodatkowo ją
pogrąża. Tak odnosnie dolnej dedykacji - żyjmy w
zgodzie z sumieniem, piszmy w zgodzie z językiem
polskim.

...chociaż się starać ....być człowiekiem bez wielkich
słów ...na własną miarę .Ciekawe przemyślenia

Każdy obiera swoją drogę, z Bogiem lub bez
Niego-uszanuję Twoją wolę i kometować nie
będę.Pozdrawiam

pod sum(u)jmy: jako aforyzm - za długie,
na kazanie za krótkie a ja znów zostaję ze smutkiem.

Więc uszanuję Twoją wolę i nie będę dziś komentować
Twojego wiersza... zajrzyj tylko do mnie i zobacz
odpowiedź na między innymi Twój komentarz :)

Kto duszę chce zachować, powinien ją
stracić,.....tylko że to wcale nie takie łatwe dla nas
.

Bardzo trudno jest zaprzeć się samego siebie. Człowiek
patrzy głównie by dogodzić sobie. Pozdrawiam!