Drogi nieznajomy

***

Pokornie skłaniam ku tobie twarz
Prosząc nieśmiało o twą pomoc.

Moja nadzieja jest porozrywana
Przez zgłodniałe sępy
Niczym padlina na pustyni.
Pomóż mi odnaleźć sens
W tej bezgranicznej przepaści
Zwanej rzeczywistością.

Pomóż uwierzyć, że życie
Jest coś więcej warte
Niż tylko kilka słonych łez.

Bądź falochronem,
Który rozbija fale strachu
i niepokoju.

Niczym szklanka wódki,
Zalej moje smutki.

***

autor

Womanhood

Napisany: 2006-08-14 Dodano: 2006-08-14 08:44:22

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie