drugie życie wierszy
wiersze
cierpią z wiekiem
podobnie do nas
dumając
że gniecie je tyle samotności
nader nękane
obecną chwilą
pozornie
wyczekują dobroci
i czułości
z upodobaniem zamierzchłych czasów
pozostaną szczęśliwe
odkąd ktokolwiek je pochłonie
autor
elka
Dodano: 2017-07-14 09:52:55
Ten wiersz przeczytano 1041 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
genialna prawda każde pokolenie ma własny styl i
własne potrzeby
Bardzo prawdziwie napisalas, na temat zycia wierszy.
Wiersz, chce byc czytany.:)
Podoba sie.
Pozdrawiam, elka:)
To prawda, wiersze nieczytane usychają, szkoda, że
często są czytane tylko raz, a z pewnością wiele z
nich zasługuje na to, aby do nich powracać.
Pozdrawiam Elu serdecznie:)
bardzo dobry przekaz ...zawsze żyć będą kiedy ktoś je
przeczyta w co nie można wątpić:-)
pozdrawiam:-)
ładnie...przy każdym czytaniu ożywają na nowo+:)
pozdrawiam elka
potrafią tak wiele dlatego nie są zapomniane ...
pozdrawiam
Wiersze są cierpliwe , często uśpione w szufladach
czekają zmartwychwstania...pozdrawiam
czekają na czytelników
Nieśmiertelne , ukłony
wiersz każdy żyje swoim życiem Pozdrawiam:))
prawdziwe słowa pozdrawiam
Zeszyty żółkną my siwiejemy, jedni i drudzy
w piecu skończymy.
Wiersze też żyją.
one są szczęśliwe i pozostaną przez wieki ..tylko my
dzięki nim jesteśmy nieśmiertelni ..