drzewo poznania
dobra i zła
szepcze kusząco
'wgryź się rozsmakuj'
z pokusy
uformowana myśl
przeradza się w czyn
tęcza maluje
subtelne obrazy
szczęście popija ambrozję
nieśmiertelność
(dobre sobie)
czas ugięty pod datami
zupełnie skarłowaciał
dosięgnąć gwiazd
oddalonych miliony świetlnych lat
najpierw spróbuję
dojść do sklepu
zgasła pierwotna myśl
nie łakniesz
nie pragniesz
nie czujesz
koło zamknięte
w martwej dłoni
nasiono
ostrożnie wypuszcza pędy
autor
Donna
Dodano: 2016-01-05 16:28:13
Ten wiersz przeczytano 1257 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Przeczytałam kilka razy.Chce się wrócić.Masz takie
głębokie życiowe przemyślenia.
Demono ładnie, refleksyjnie. Pozdrawiam serdecznie:)
Świetny wiersz.
Bardzo mi się podoba, a dalej za al-bo.
/dosięgnąć gwiazd
oddalonych miliony świetlnych lat
najpierw spróbuję
dojść do sklepu /
ten kontrast jest super;)
Piekna refleksja pozdrawiam
Piękny wiersz demono. Pozdrawiam serdecznie.
Danusiu stworzyłaś piękny refleksyjny wiersz a co do
czytania to jeden raz to mało Pozdrawiam
serdecznie:))dziękuję za komentarz u mnie
Demono,
zauważyłem, że Twoje ostatnie wiersze są bardzo
dojrzałe w treści. Są refleksyjne, o czymś.
Podoba się ten wiersz i to bardzo.
Pozdrawiam :-)
Ładna życiowa refleksja.
Pozdrawiam:)
rozgałęzione drzewo życia a jego owoce pełne poznania
zatrzymująca refleksja
miłej nocki
...w martwej dłoni nasiono ostrożnie wypuszcza
pędy...taka natura...jedni odchodzą, inni się rodzą,
choćby i z nasion do życia pną pędy życia...
Miło przeczytać było...moj + Pozdrawiam serdecznie
Zatrzymałam się przy Twoim wierszu:)
po ciężkich chwilach ostrożniej podchodzimy do wielu
spraw,,,pozdrawiam :}
Niesamowity wiersz :3 Warto zatrzymać się na chwilę i
oddać refleksjom