Dumny Paw (Dla starszych dzieci)
Arkadiusz Łakomiak
Oskarżyła żona pawia,
że ten rogi jej przyprawia,
bo go nigdy nie ma w domu.
Znika w nocy po kryjomu.
Żona pawia:
- Chyba zdradzasz mnie mój drogi,
coraz większe mam już rogi,
mówią mi to inne ptaki,
gadaj prędko, kto to taki?
Paw:
- Ależ moja dobra duszko,
tylko twoje wolę łóżko,
po co nam te głupie waśnie.
Kocham ciebie, uwierz właśnie.
Żona pawia:
- Proszę! nie pleć mi tu bzdur,
co robiłeś u tych kur?
Już wykręcić się próbujesz -
Czekaj draniu, pożałujesz!
Paw:
- Mogę ci zagwarantować.
Nie masz czego tu żałować,
choć jesteśmy dumne pawie,
to jesteśmy razem.... prawie.
Komentarze (38)
Bardzo fajna bajka! Pozdrawiam!
Prawie robi wielką różnicę. Dobry humorystyczny
wiersz. Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
Jak dla dorosłych, super
sympatycznie ciekawie dobrze się czyta pozdrawiam
Uroczyście oświadczam,że należę do grupy
,,starszaków'',a /wiersyk/ podoba się
/baldzo//pseplasam/ze seplenie nie mam dwóch
ząbków,ale na szczęście albo nieszczęście/zęby
mądrości/ to ósemki hihihi
Bardzo dobry wiersz nie tylko dla dzieci. Miłego dnia
Z przyjemnoscia przeczytalam i z usmiechem
PanieMisiu:)+
choc jesteśmy pawie jestesmy zawsze prawie... dobre
pozdrawiam z usmiechem na twarzy:)