dusza
człowiek
konstrukcja mozolnie utkana
ze srebrnych marzeń niteczek
ze złotych cekinów radości
miłości małych korali
dusza wciąż pragnąca
nieba
człowiek
konstrukcja mozolnie utkana
ze srebrnych marzeń niteczek
ze złotych cekinów radości
miłości małych korali
dusza wciąż pragnąca
nieba
Komentarze (3)
piękna metafora, dobry wiersz, tak trzymaj
Człowiek to konstrukcja:) czasem dla mnie zbyt
skomplikowana wielki+
Właściwie to ja, jako człowiek już niczego nie
pragnę... Niebem teraz jest moje życie..:)