dusza poetki
niewarta spojrzenia
niepokojem szarpie
nam myśli
zamknijmy ją
w bursztynowej klatce z jednym lustrem
może zrozumie
znieczulimy łatwo
dobranym zestawem słów
niekoniecznie eterycznych
choć zaleca się
przygotuj pojemne naczynie
małe nacięcie
płynie krystaliczna
po ekstrakcji lotna
łatwopalna
szczelnie zamknij
z dala od ognia posłuży długo
autor
MEG
Dodano: 2013-11-23 16:20:09
Ten wiersz przeczytano 2355 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Nie zamykaj duszy poetki, niech płyną z niej piękne
słowa i wplatają się w strofy. Pozdrawiam :)
myślę że dusza poetki nie będzie szczęśliwa w
zamknięciu...pozdrawiam
Witaj Piękna i Miła Duszo. Pozdrawiam
Piękna dusza poetki.
Pozdrawiam cieplutko.
Madi..daleko mi od podmiotu wiersza..na szczęście :-)
Ciekawy ten Twój wiersz. Pozdrawiam
Małgosiu, chyba podeszłaś do niej nieco zawodowo:).
Pozdrawiam
Niespokojna, łatwopalna i lotna, czasem
nieodgadniona.Pięknie opisałaś coś, co jest
nieprzewidywalne i czasem nienamacalne.Pozdrawiam.
Ciekawie piszesz.
Pozdrawiam, smutna :)
z dala od ognia...hmmm ciekawe. Pozdrawiam
Zatrzymuje,bardzo ładna ta dusza poetki. Pozdrawiam
serdecznie
Ach te serca i dusze poetek i poetów, jak dobrze
trafiłaś w moje uczucia wierszem Smutna. Dziękuję:-)
Pozdrawiam serdecznie:-)
Ale swoje Heniu :)
Przyciągający wiersz, a myśli należy gdzieś przelać.
Pozdrawiam
Taki jej los.. Piwonie..