dusza poetki
niewarta spojrzenia
niepokojem szarpie
nam myśli
zamknijmy ją
w bursztynowej klatce z jednym lustrem
może zrozumie
znieczulimy łatwo
dobranym zestawem słów
niekoniecznie eterycznych
choć zaleca się
przygotuj pojemne naczynie
małe nacięcie
płynie krystaliczna
po ekstrakcji lotna
łatwopalna
szczelnie zamknij
z dala od ognia posłuży długo
autor
MEG
Dodano: 2013-11-23 16:20:09
Ten wiersz przeczytano 2354 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Zainteresowane osoby już coś wymyślą :p
:)
Ciekawe rozważania nad dusza poetki...a jak się
zachowa dusza poety?/ szafa pancerna bez
lustra?:).../( żart:))
Pozdrawiam serdecznie:)
Intrygujący wiersz,że powtórzę za Oskarem:)
Pozdrawiam.
ciekawe pozdrawiam
Wywar z duszy poetki na nic nam się nie przyda... Rolą
poetki /poety/ jest szarpać myśli. I niech tak
zostanie. Bardzo intrygujący utwór. Pozdrawiam.:)