Dwie róże

Dwie róże, dwie - czerwona i biała;
Gorąca krew i mleko twego ciała,
A o tej czarnej, powiedzmy trzeciej
Nie wspomnę - bo to ja przecież.

Dwie róże, dwie - witają październik,
Biała - a w mgle róża w czerwieni,
A o tej trzeciej w tle i w czerni
Przemilczę - bo zwie się moim imieniem.

Dwie róże, dwie; jedna biało-czarna -
Panna w trenie wraz z Koziorożcem
Przytuleni w zaczarowanej dorożce -
On pije zdrowie tequilą sunrise

Tej drugiej czerwonej - a owszem -
Miłości ich maleńkiej - dziecięcia
Na białym łonie i w Panny objęciach -
Z piersi ssącego mleko najzdrowsze.

Na koźle lejce koniom ściąga fiakier
A konie wyścigowe i nie byle jakie -
Rozszalałe - pyski w pianie i w cuglach -
Skręca zaprzęg do sensu i życia Źródła:

Tam gdzie zbawienny dom - cel podróży;
Otwarte drzwi - w obłoku białej róży
Postać niewinna - Święta i zamyślona -
A Serce jak róże dwie; biała i czerwona.

autor

Weno

Napisany: 2015-09-29 Dodano: 2015-09-29 10:27:59

Ten wiersz przeczytano 1142 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie