dwie wojny

rękopis znaleziony w ........................

Generał spojrzał ze wzgórza tam
Gdzie wrogie wojska się zbierały
Wiele bitew miał już za sobą
I nieraz śmierci się wymknął
Ale widok tamtej armii przerażał
Przewaga i w ludziach i uzbrojeniu
To jasne sprawa przegrana
Lecz cóż on przecież nie może
Zawrócić i odejść ani się poddać
Co powie Ojczyzna co powie Król
On musi walczyć i nawet zginąć
Bo przecież on żołnierz i honor ma
Nim bitwa się jednak zaczęła rozkazał
Wysłać posłańca do Króla po odsiecz
Bo wojska Cesarza w wielkiej przewadze
A później już tylko do ataku dał znak
Krew lała się z obu stron równie obficie
Jedni tracili ręce nogi a wielu tylko życie
Posłaniec spiął cugle wbił ostrogi
i pognał po ratunek do króla


A na dworze Król Cesarza akurat gościł
Gdy goniec na koniu spienionym dotarł
Zeskoczył i ruszył przez straże lecz co to
Złapali go i siłą zatrzymali stój nie wolno
Ja muszę do Króla tam bitwa i ludzie giną
Więcej wojska nam trzeba bo jatka okropna
Stój i czekaj cierpliwie zakrzyknie dowódca
Cóż z tego że tam wojna że wielu ginie
Tu ważniejsza wojna się toczy Dyplomatyczna
Musisz poczekać nawet dni kilka bo dziś
Kolacja uroczysta a od jutra turniej rycerski
Posłańcowi serce pękło i padł nieżywy

szkicowniku............. kiedyś to poprawię............ jak mi się zechce

autor

jadon

Napisany: 2007-05-14 Dodano: 2007-05-14 23:19:06

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie