Dzięki M.

Dla ... was. Dziekuję.

Nie umiesz, nie potrafisz, nie dasz rady
I tak przez wiele lat…
Te bezcenne porady
Trwały nade mną jak kat

Teraz wszystko się zmieniło
Otworzyła się jedna, druga powieka
Zło się ode mnie odwróciło
Gdy zobaczyłam tego człowieka

Jego uśmiech, gest, spojrzenie
Pozwalają mi uwierzyć
Że spełnić się może każde marzenie
I bez trosk mogę życie przemierzyć

Umiem, potrafię, dam radę – to moje motto życiowe
Chcę żeby zawsze tak było
Żeby nadeszły dni kolorowe
A zło na zawsze się ukryło

Tylko ja. Monika.

autor

Nisia_427

Dodano: 2007-08-25 14:36:02

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie