Dzień ojca

Gdy rodzice odeszli czas bufor wyznaczył,
który chronił granice ludzkiej bezstronności,
by w ocenie tych dwojga rozum nie wypaczył
osądu z zachowanym kryterium miłości.

Gdy pomyślę o mamie łza się w oku kręci,
i wspomnienie wędruje w zatroskane dłonie,
bo tęsknota obrazem tak boleśnie nęci,
że wszystkie dobre chwile znów są odtworzone.

Gdy o tacie pomyślę co się czasem zdarza,
zakazów i nakazów lista mi się jawi,
wiem po latach, że ojca obraz ten obraża,
on takim wychowaniem bunt młodzieńczy dławił.

Może gdyby rozpieszczał mnie wtedy w nadmiarze,
nie zwracając uwagi na błędy młodości,
to dziś pewnie bym siedział w zadymionym barze,
żyjąc wciąż uwięziony w kręgu swej nicości…

autor

M.N.

Napisany: 2018-06-21 Dodano: 2018-06-21 07:57:03

Ten wiersz przeczytano 4565 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina Okazje Dzień Ojca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie