Dzień za dniem

Nie irytować się?
Czyje to marzenie?
Prośba?
Czy spełnienie?

Fakt mej złości
Leży w mej miłości
Istota wkurzenia
Zależy od mówienia

Mowa ta ciosem
Aż boli w środku serce
I kuje i drażni
Jak kolce w mej ręce

I denerwuje mnie życie
Jak zaczyna się dzień
Który przysłania mi twój cień
I w noc ciemną jak plama po kawie

Myślę o tym co jeszcze potrafie
I wiem już teraz że nic nie umiem
I mego życia nie rozumiem
I naprawić go nie mogę

Gdyż myśli mi uciekają
Te dobre w złą drogę zmierzają...

autor

hestia

Napisany: 2005-11-24 Dodano: 2005-11-24 16:08:18

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie