Dziewczynka z obrazu
Mała dziewczynko ze starego płotna
-zamyślona, szara, smutna.
Czemóż tak samotnie pod tą ścianą
stoisz?
Czy Ci coś dolega, czy się czegoś boisz?
Oczy takie duże wystraszone masz.
Cóż wyraża Twoja blada, tajemnicza
twarz?
Któż Ci podarował białe chryzantemy?
Nie ma odpowiedzi- obraz jest niemy.
Czy męczą Cię przykre wspomnienia?
Czy masz niespełnione marzenia?
Zapomnij o wszystkich przykrościach,
Ale pamiętaj o przeżytych radościach.
Spróbuj się uśmiechnąć, odrzuć smutki w
cień.
Jutro przecież nadziejdzie nowy dzień.
Dla wszystkich, o których myślałam tworząc ten wiersz :P
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.