Dziwna Ja, dziwny Ty
Dedykuję to wszstkim ludziom, któży oszukują innych, i są z tego zadowoleni.
Mówią,że ja dziwna jakaś taka sobie, tak naprawdę nie wiem co ja właściwie robię. Nie krzyczę, i nie kłamię, mile się odnoszę, jednak jednego tylko nie znoszę - kłamstwa nie da się ominąć, bo nigdy nie stał na drodze, na niego się uważa, nie dał by Panie Boże nic twój trud, przyjażń już zniszczona, a kłamstwa nikt nie pokona.
To czują ludzie, któży są fałszywie krzywdzeni przez słabszych, któży myślą, że są najważniejsi. Oni jednak nic nie osiągną.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.