ECH, ŻYCIE, ŻYCIE !
Wystarczyła chwila krótka,
oczy ich się przyciągały.
Nie myśleli już o smutkach,
kiedy serca mocno drżały.
A niewinne te spojrzenia,
pozwoliły się rozpoznać.
Dały powód do zbliżenia,
do przeżycia wielu doznań.
Lecz życie to nie sielanka,
nie przewidzisz co się stanie.
Przyszła nagle niespodzianka,
przepadło gdzieś zakochanie.
Dalej poszli ścieżką własną,
wyboje miała ta droga.
Widać było im za ciasno,
może to losu przestroga?
Jan Siuda
autor
najdusia
Dodano: 2017-01-25 08:54:54
Ten wiersz przeczytano 820 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
najważniejsze, aby godnie się rozstać
szybko przyszło, szybko poszło...(taki los)
nie byli sobie przeznaczeni...
pozdrawiam:)