Ej, twoja matka czeka

I tesknie patrzy w okno matak czekajac na wizyte syna
.On juz zapomnial co rodzina...

Oj,niejednemu dziecku,należą się baty,/
i to rzemieniem ,a nie za pomoca szmatki,/
za to,że nie odwiedza rodzinnej chaty,/
a przede wszystkim, samotnej matki...

Madry wiersz, niejeden powinien oberwac szmata z
zaniedbywanie rodzicow, za niezadzwonienie czy
nienapisanie zwyklej kartki. Brawo.

ilu takich ludzi jest wśród nas.... często mając matkę
"tuż za rogiem" omijają jej progi...smutne ale
prawdziwe...dobrze, w chwytający za serce sposób
opisany taki własnie przypadek

Często zaganiani, zapracowani nie znajdujemy czasu dla
starych rodziców i nim się obejrzymy jest za późno.
Ładnie o tym napisałaś, forma oczywiście do
naśladowania, rymy, rytm, po prostu super !

Matka krząta się przy kuchni i czeka... gołąbki mogą
się przypalić! Ścierka w pogotowiu...Ciepło zrobiło
się koło seca, gdy czytałam Twój wiersz.

Tak to właśnie kiedy czułem i widziałem. Piękne. Dla
mnie piękne wspomnienie.

Ja nie potrafię dobrze skomentować wiersza - ten jak
wszystkie Twoje piórem mistrza napisany.
Zwyczajne gotowanie gołąbków opisane
w sposób naturalny a zarazem poetycki. Matka
schorowana - czeka jak zawsze i wszystko dla dziecka
/dorosłego już/ robi,
choć mogłoby zasłużyc ono na "dużego klapsa" za
poprzednie lata.
Joasiu jesteś wielka. Wielkie brawa. zasłużyć

Dojrzałe te wiersze, niby nic się nie dzieje, a tyle w
nich emocji i życiowej mądrości:)

Miłość matki nade wszystko. Ona zawsze będzie czekać.
Doskonały wiersz.

Uroczy wiersz. Łezka wzruszenia zakręciła mi się w
oku. Wyobraziłem sobie moja matkę, potem moją żonę...
Chyba wszystkie tak mają?

Ech Joaśka gdzie się obrócisz tam masz wiersz i to nie
byle jaki. Cała prawda dnia codziennego w Twoich
wierszach.