El condor sin passa

Fajna ironia dramatem podszyta,
aż dziw bierze, że brzózka
w Andach sobie żyła i na dodatek
miała z kondorem kolizję,
pomysłowy, z jajem napisany wiersz.
Co do muzyki, to mam płytę z Peru, bardzo lubię ten
utwór, choć może niekonicznie w wykonaniu K.Gotta:))
Pozdrawiam, dziękując Adasiu, że wstąpiłeś w moje
skromne progi,
miłego dnia życzę:)

Cii_sza
- dziękuję za kolejne cudowne re :)
A co do udao, to udało się szczególnie ;)

no, no, fajnie!

Świetny, sam kiedyś myślałem o tym, by napisać wiersz,
w którym każda strofa będzie limerykiem, ale skończyło
się na dwóch strofach (dyptyk optymistyczny).
Gratuluję!

Jesteście okrutni próbując obrócić w żart i
zbagatelizować tragedię, ale i tak cudowni i nigdy nie
przestanę Was kochać! Zawsze przelatując przez Andy
będę o Was myślał i to będzie moim talizmanem, cudowną
raczą, której nic nie przebije.
Póki co, wznoszę za Was toast cacao pod musztardę...

cudownie!:)))))))

"udao" zostaw!:)

Ta historia jest bardzo ciekawa,
aż wystygła mi poranna kawa,
która pijam właśnie o tej porze
i zdumiałam się...

Rany! Mój Boże!
Toż ten kondor jest nieszczęśliwy!
Nie przytulił swej pięknej diwy.
Jego Panda, ta czarno biała,
chyba z żalu z drzewa zleciała.

Ale brzózka! Mój Boże! Znów brzózka,
ileż lasu naniszczył!
I kózka? Jakże kózka pod Rijo,
ta Diego, jakże ona się cieszy z tego,
że spotkała ją wielka... Tak! Miłość
i że było nie było, lecz było!
Z nieba kondor spadł z wielką siłą!

Achże wracaj, ach wracaj kondorze,
władco niebios, na szczytów Andy.
O kondorze, wracaj do Pandy,
do swych braci, dumny kondorze.

Tam czekają na placu w Cuzco,
ci inkascy dzielni mężczyźni.
Przestań czynić rozpustę z kózką:))))

udało Ci się :)

nie wiem dlaczego bo to przecież dramat wielki popijać
musztardą cacao
taki dramat a ja się śmieje
wybacz Adaś :)

Boże ratuj znowu...ta brzózka,
nawet hen daleko tam w Cuzco.
Pozdrawiam Adamie.

Jaja jak talerze! (płaskie, do drugiego dania) :-)))

Dzięki za uśmiech! :-)))

Dziękuję Wam, Cudowni! Już się trochę pozbierałem po
tym locie, jeszcze tylko musztarda, a może cacao leży
mi trochę na żołądku, ale mam nadzieję za kilka dni
opuścić już toaletę, bo siły wracają mi z każdym
dniem. Cieszę się, jako że czeka mnie powrót przez
Andy do pewnej znajomej z Warszawy Wandy :)

:)) Humoru nie brak w tym dramacie.
Gdyby ta Mamba peela wyglądała jak
Iwona Pavlović nie płakałby że mu się "udao", a
cieszył że się "udało":)
Miłego dnia:)

Bardzo mocny klimat :) Pozdrawiam serdecznie +++