Epitafium

Wyznam wam całkiem szczerze,
Że żałość mnie wielka bierze.
Gdy musi się stawić do Pana
Osoba przez wszystkich lubiana.

Żałość ta zmienia się w rozpacz,
Gdy śmierci - „ okrutna postać”,
Zabiera matkę od dzieci,
By same wzrastały na świecie.

Ich serca wypełnia tęsknota,
Gdy w zaświat odchodzi istota.
Kochana i bardzo im bliska,
Kapłanka domowego ogniska.

Gdy nagle ktoś młody ginie,
Smutku przysparza rodzinie.
Żałoba ta często przez lata
Przysłania im obraz świata.

Nie mogłem z losem się zgodzić,
Gdy ojciec ze świata odchodził.
Zmarł nagle, nie cierpiał wiele,
Swe życie zakończył w niedzielę.

Mógł żyć jeszcze długie lata,
Bo ciągle ciekawy był świata.
Lecz śmierć postawiła tamę
I dzieci zostały same.

autor

jarmolstan

Dodano: 2009-11-30 09:19:17

Ten wiersz przeczytano 1516 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie