Fatamorgana

Na niebie ani chmury
Jedynie słońce. Ach,
Żar wciąż się leje z góry
W piach!

Idziemy w karawanie
Jak w wielkim wężu boa,
Nie ma żadnych przed nami
Oaz.

A martwe słońce pali
I nie przestaje piec.
My się musimy dalej
Wlec.

Wtem za wydmą się śmieją
Zielone czubki palm
Patrzymy więc z nadzieją
W dal.

I już nam sił nie szkoda,
Już nie tak skwarny dzień.
Bo wkrótce będzie woda,
Cień.

Lecz obraz ten płowieje,
Znika za jakiś czas,
W górze się słońce śmieje
Z nas.

Wlecze się karawana
Niby kara za grzech.
Miała być dobra zmiana...
Ech!...

autor

jastrz

Napisany: 2018-08-25 Dodano: 2018-08-25 07:57:05

Ten wiersz przeczytano 1053 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie