Figi - do zdjęcia

wiersz z 2014 r. - zwienczenie jakieś Rzeczypospolitej Sobiepańskiej - czyli tzw. "państwa teoretycnego"

Każdy (- zwierzęcy) - ma wyrostek.
Opadł z Adama, z Ewy listek.
- I tylko figi są do zdjęcia…

- Z jednej kobiety - w całym mieście.
(- z witryn i reklam.)
- są po dwieście.


Dla czego nie są - po dwadzieścia.... - ?
(nie ma pojęcia!..)

- Chodzi wściekła,
bo siła reklam
jest jak halny…
A ona jest na minimalnej
(a jej?.. - po prostu - na to
nie stać.)

- Bo Pan - od reklam
mówi: dwieście!

- Dlatego nago - do sypialni
- bez listka figi
trupio blada…

- Bo nie stać jej
(na blask solarny...)

Pensja - to czynsz
- a resztę - zjada.

.....

I co tu gadać - ?..
- nie zaświeci!..
(że coś się zmieni
za jej życia.)

Nie ma nadziei
- dla swych dzieci...

(bo nie ma szans!)

Bo - wielki sprzeciw
- wciąż rozbijany jest
- z ukrycia…

( Profilaktyka…
lecz - skutecznie.)


(- dla tego są reklamy w mieście,
szkoły, policja i urzędy
- figi (do zdjęcia) - i zajęcia
- a - dla poetów
kurze grzędy.)

Bo w każdym człeku - małpa siedzi
każdy - za rękaw szefa szarpie...
,,daj... - parę złotych - dobrej małpie!..’’

(A on jej... - rzuci. - na odchodne
to, co zbyteczne mu - więc... - "drobne…")

Małpą cię lepią - z ludzkiej gliny.
Każdy się ludzkiej małpy lęka
- lecz - w małpie wchodzi koleiny… .
(bo dzisiaj małpa to potęga!)

- W mundurek: miotła albo
w biurko.
Szkolenie - rękaw dyscypliny...
- i tu (gdzie słońce nie dochodzi)
(kiedy kapelusz - wyszedł z mody...)
- przyklejam sobie barwne piórko.

Po pracy - lecz - bez ulgi... - stękam.

I chyłkiem - idę do psychiatry
- bo szef mi kazał...
(- stać na rękach.)

(Takie to "ludzkie" są "przypadki".)

Ale ,,nic’’ - nie jest bez przyczyny...
bo kto - "przyłoży"? - kto bez winy?..

Ja! (- tu i teraz)
- podpis składam:

„małpa”

która wierszyki bredzi
przed znajomymi po sąsiadach
(a wzięła kredyt
na mieszkanie! )
- gubi się w ratach i ryczałtach
nie zna - ni Boga - ni spowiedzi
i kombinuje…
żeby taniej… .

Jak wesz jest - (za-wszę )
tania małpa.

....

Więc - ?.. - napisałeś!!! - i - co dalej ?..

- I jaki masz z sarkazmu skutek -?
Jakbym - małpę całował -
…w kuper.

....

Takie są czasy - jak poeci…
(tanizna leci…
- kabarecik!..)

Ziemia w posadach
się nie trzęście.

Robię - za dziada
zupozjada...
(lecz to już jest odrębny temat)
- choć może szkoda…

Szkoda gadać !
ale
wartości dzisiaj nie ma(m).

....

- Bośmy - zgubili gęsie pióro
- z dawnymi czasy… - Każdy może
swe – trzy po trzeciej - w internecie
( a choćby nawet i po pierwsze)
- po studiach - albo przed maturą
pisać jak ja...
- lub trochę lepiej!...
( a jeśli zechce - jeszcze gorzej...)
……..

Czy wreszcie powiesz coś na sprzeciw?


- "Do piór!" (- dobierzcie się poeci...)

( do piór - do biur, do ryb,
co zdechłe
leżą jak biurwy
na urzędach )

Gdy zaciemnienie jest powszechne
(- i nie ma nawet oburzenia)
- bo nie ma orłów…
- starcza grzęda.

Gdy na mównicach
- tylko "ściema"
jest sobiepaństwo.

( Z założenia…)

- Bo w założeniu - państwa nie ma.



Dlaczego nie ma?..
"Państwo wyszło!.."

"Ludzki kapitał" - ? - to jest temat.
- ale... - "kapitał..." - to wciąż... - przyszłość...

09.2014.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2020-07-22 Dodano: 2020-07-22 18:09:40

Ten wiersz przeczytano 1299 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie