Gadanie na ekranie
...Dominikowi...
Znamy się tylko z ekranu
Klawiatura jest naszym językiem,
a buźki gestami.
Mieszkamy blisko siebie,
ale nikt nie mówi o spotkaniu.
I tak nam dobrze.
Nocne rozmowy o wszystkim
i niczym,
takie niewinne,
a znaczące tak wiele.
Uczucia nasze nieudawane,
bo czego się wstydzić?
Zachowania naturalne,
ale czy rzeczywistość wygląda tak samo?
autor
Daisy21
Dodano: 2006-03-24 16:39:52
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.