Gdy brak istoty ...
Kwiaty więdną
owoce gniją
drzewa murszeją
gdy brak istoty
z wiarą i nadzieją
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2020-03-23 20:32:45
Ten wiersz przeczytano 767 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bym zamiast istoty wstawił miłości, ale i tak coś w
tym jest zatem masz plusa:)))
Niestety, samotność nigdy nie będzie naszym
sprzymierzeńcem.
Refleksyjna miniaturka.
Pozdrawiam Andrzeju.
Marek
Tak jest. Istotnie.
No tak, ciekawa refleksja. Pozdrawiam.
Krótko i na temat. - Świetne!
Pozdrawiam Andrzeju:)
Ona rozjaśniłaby każdy dzień.