Gdy miłość przysłoni cień

Kiedy miłość widzisz w progu,
serce puka do jej drzwi,
często całe życie szuka,
nie znajdując – wierzcie mi.

Miłość różne ma oblicza,
często z gniewu marszczy brwi,
uśmiechniętą twarz zasmuca,
jakaś skaza – wierzcie mi.

Zawsze są niedociągnięcia,
bytność płata różne figle,
raz próbuje wpuścić w niebyt,
to co teraz się sprawdziło.

Raz nadwyrężone kłamstwem,
ciężko jest poskładać w całość,
przebaczanie tylko szkodzi,
kłamstwo jest jak doskonałość.

Już bez kłamstwa żyć się nie da,
wrosło w życie, chlebem jest,
miłość szuka zrozumienia,
ciężka bytność bez istnienia.

Głaskasz miłość ta się wzdryga,
widać czuje gest nieszczery,
co mam zrobić, co mam zrobić?
Przecież kocham! - Do cholery!

autor

karl

Napisany: 2016-05-26 Dodano: 2016-05-26 11:48:39

Ten wiersz przeczytano 896 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie