Gdzieś tam.

Przegapiłam to co ważne

Na polanie dom stał wielki.
I ogród był przepiękny.
Zagubiona w tym przesycie, chcę odmienić los, czekając aż zmieni się coś.
Wśród drzew słyszę cichy głos.
Widzę to coś.
Patrzę i nie wierzę.
Taki malutki.
To przecież ptak na drzewie. Rozwija skrzydełka.
Radośnie dla mnie śpiewa.
W zaciszu ścian zasłuchana.
Chciałabym go złapać, nie byłabym już sama.
Dłonie wyciągam,jego już nie ma.
Wpatrzona w przestworza,
wypatruje szczęścia, którego już nie ma.

autor

beatka88

Napisany: 2013-12-14 Dodano: 2013-12-14 20:37:18

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie