Gniazdo żmij

Perfidne w tym miejscu można ujrzeć stwory
Tak z pozoru miłe, niewinne i grzeczne
Ale gdy się przyjrzysz – wprost puszka Pandory
Albo też żmij gniazdo wszystkim niebezpieczne

Częstują się jadem z uśmiechem na twarzach
Ohydne swe czyny uznając za cnotę
Jedyne ich motto – dochód swój pomnażać
Tych, co przeciw nim są - obrzucają błotem

Zniszczyć, zgnoić, zdeptać – to dla nich jest fraszka
Tylko ich gatunek może być na czele
W stołki innych kopią, złośliwie, znienacka
Nawóz w tym siedlisku pod nogi się ściele

O co tutaj chodzi, pewnie się ktoś spyta
Skąd te sceny, przy których sielanką – dantejskie?
To nie wierszyk nowy w dziale „fantastyka”
To czysty realizm …

Przypatrzcie się Wiejskiej…

autor

yanzem

Napisany: 2007-08-02 Dodano: 2007-08-02 06:36:28

Ten wiersz przeczytano 1199 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie