Gorzka radość
życie - ach życie.
Po policzku płynie smutek,
żłobi w twarzy życia bieg,
nawet oczy, dziś zamglone,
kiedyś zawsze był w nich śmiech.
Ile żalu jest w człowieku,
sama gorycz? - Czy też miód?
Jak rozdzielić, żeby dobrze...
może tak wziąć – pół na pół?
Dziś by wszyscy chcieli nieba,
tylko szczęście, radość z życia
i we wszystkim wolną rękę,
nie ma nikt nic do przykrycia?
Miecz nad głową musi być,
coś co jednak budzi strach,
nie, że wszystko jest różowe.
Czarne - to też kolorowe.
autor
karl
Dodano: 2014-12-13 12:49:52
Ten wiersz przeczytano 1408 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Świetny.
Czasami jest śmiech przez łzy, a piękne barwy mają
tylko sny...
Pozdrawiam
Żeby odróżnić czarne, trzeba poznać białe. Piękny
wiersz. Pozdrawiam.
no tak w zyciu powinno sie znaleźć wszystko, łącznie z
rozumem :) /2 wers od dołu, przed "że" postawiłabym
przecinek/
żeby docenić radość trzeba zaznać smutku..tak Karl :)
ciekawa refleksja ...tak jak życie gorzko - słodkie
....a i czerń ma różne odcienie:-))))
pozdrawiam
- tak, tak czarny to też kolor, a jeszcze ile odmian
tej czerni...
- miłego, bardzo ciepluteńkiego .... ;)
Powiedziałeś słusznie i tak napisałeś słusznie
i teraz inni będą też wiedzieć
pozdrawiam serdecznie