Boże

Boże, radosnych roześmianych barwami dni
Gdy idąc widzę ludzkie maski zakładane co dzień
Ty, kroczący nieustannie obok
który strzeżesz mnie przed samą sobą

Boże, trudnych deszczowych poranków
Gdy życie traci barwy i trudno ugiąć kolana
Ty, Czekający w bolesnym milczeniu
który dajesz siły by wznieś oczy

Boże, bezsilnych milczących wieczorów
Gdy tęsknota otula serce a przyszłość zawierzam Tobie
Ty, Wielki w swym miłosierdziu
który przebaczasz i podajesz dłoń

Boże, romantycznych gwieździstych nocy
Gdy sen otula świat, słyszysz modlitwy krzyk
Ty, Będący Miłością i sensem życia
Który prowadzisz mnie nawet gdy nie widzę nic.

Boże mojego bólu
powierzam się Tobie

autor

Livia

Napisany: 2009-02-05 Dodano: 2009-08-01 14:31:49

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie