Gudzia ...

Wesołego jajka i mokrego dyngusa !!!

Święta nadeszły, pełne są stoły,
ząbki do michy pięknie się szczerzą,
bo na niej rządkiem kabanos z szynką
oraz golonki pachnące leżą.
Każdy podchodzi, bierze kawałek,
lecz jeden taki ciągle dokłada,
przy tej ilości jego żołądek
oraz wątroba nie będzie rada.

- Ależ rarytas, miód i delicje,
szynki i schaby, karczek, golonka -
i wciąż podchodzi, w talerz ładuje,
obrabia miski, jak pole stonka.
- Pyszna ta świnia, a także wołu,
młode kurczaczki i jagnięcina -
co chwilę zyga do nowej miski
i po kolejną porcję się wspina.

Do tego bułki, chyba ze cztery,
sosy, by mięso suche nie było,
nagle się dziwnie jakoś zatoczył...
i się brzuszysko jadła pozbyło.
Wszystko pachnące, świeże i smaczne,
kurczaczki, gąski i tłuste schaby,
a na dokładkę jeszcze ananas
i dwa nie wielkich rozmiarów kraby.

Uciekło szybciej niż mógł pomyśleć
ulga, a przy tym wstyd i żenada,
ale żołądek oraz wątroba,
jest znowu lekka, a zatem rada.
Jaki tu wniosek nam się nasuwa,
oko i słonia wchłonie w całości,
lecz nasz żołądek tak nie potrafi,
on, co najwyżej schabik ugości.

Może coś jeszcze, ale z ryzykiem,
choćby kawałek mięska z podudzia,
jednak to może skończyć się przykro
i będzie z ciebie zwyczajna gudzia.




gudzia* /w woj. małopolskim skąd pochodzę, tak mówi się na świnie/

autor

szuflada

Napisany: 2018-03-31 Dodano: 2018-03-31 22:05:36

Ten wiersz przeczytano 6363 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Jedzenie Okazje Wielkanoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie