Hołd miłości
Mam prawo kochać, bo miłość jest we mnie
i tego prawa zabrać sobie nie dam,
a jej owoce są dla mnie bezcenne,
nie jest na sprzedaż.
Gdy ja - to ona, strach mną nie
zachwieje,
z pogodą ducha żyjąc, choć bez
szaleństw,
na trudne chwile mam w sercu nadzieję
i w życie wiarę.
Choć nie jest proste, trzeba mi je
cenić,
jedno mam tylko, by jakoś się żyło,
zmieniam na lepsze to co mogę zmienić,
świat zmienia miłość.
Kochać to życie nie za, a bez względu,
nie trwać w poczuciu krzywdy, ani winy,
miłość pozwala wystrzegać się błędów,
wolnym mnie czyni.
Komentarze (61)
Ładne zakończenie. Wiersz podoba mi się.
wiersz piękny, tak jak piękna jest miłość
mądry przekaz o miłości która jest z nami od urodzenia
i nigdy nie umiera:-)
pozdrawiam
Refleksyjny, piękny wiersz.
Miłego wieczoru Karat-ku. Pozdrawiam serdecznie:)
Świetna refleksja nad Miłością, pozdrawiam :)
Pięknie o kochaniu.
Piękny hołd:)
Szacunek i pozdrowienia:)
przepięknie jak zawsze:)
Prawdziwa lekcja miłości.
Piękny hołd dla niej
w Twoim wierszu Stanisławie :-)
Piękny wiersz o miłości i o tym, jak wpływa ona na
życie człowieka. Człowiek nią uskrzydlony wzlatuje do
góry, czuje się wolnym, pomimo więzów.
Życzę udanego dnia Stanisławie. :)
"Każdemu wolno kochać..."
Pozdrawiam, karacie :)
mądrze i bardzo zgrabnie
Strofy safickie masz "obczaskane" na maxa :)
Pozdrawiam z podobaniem Karacie :)
Karacie potrzebny mi był dzisiaj taki wiersz, tchnąłeś
we mnie optymizm :)dziękuję
Witaj karacie:)
Z tą miłością to jest chyba różnie.Jednemu wystarczy
na całe życie a niejeden co rusz płonie nową:)
Pozdrawiam:)