...i nieopuszczę Cię aż do...

Uciekasz ode mnie- wraz z Tobą to co kochałam.
W pośpiechu zamykasz drzwi,
by mój krzyk nie obudził wTobie winy.
A ja sama w ciemnym kącie sypialni...
Nieprzytomnie w tych ramionach szczęścia szukałam,
co więcej bólu niż rozkoszy wypieściły.
Z chwilą gdy wyszedłeś coś cicho umierało...
Tulę pościel co jeszcze Tobą pachnie.
Jak to możliwe, że blask Twoich oczu zasłonił prawdziwą twarz.
Razem tyle lat a Ty poszedłeś do niej...
Ciskasz spojrzenie pełne winy,
że staram się przypomnieć co złego zrobiłam??
Czy nie tak Cię kochałam??
Nie dałam wszystkiego czego byś pragnął:
wspólny dom i nasza córeczka...
Dziś nie widzisz jak dorosła.
Nie może wasprzeć się na Twym ramieniu...
Tak bardzo nas zawiodłeś.

autor

**KOBRA**

Napisany: 2007-09-10 Dodano: 2007-09-10 21:16:57

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie