idealnie ułożone kłamstwa

kłamstwem rozdzielam swoje palce
sklejone zieloną żałością

choć wcale nie kruszeję pod naporem
szyderstwa wplatanego w słowa
wciąż słyszę zagubione szepty
umarłych wspomnień
osiadłych na cudzych stopach

czasem tylko zapominam
którym kłamstwem
mam dziś się nauczyć oddychać

jedynie zawsze pamiętam drogę
pomiędzy
butelką
papierosami
perfumami
makijażem
i przewlekłym uśmiechem



naprawdę wszystko jest perfekcyjnie ułożone

autor

Cykuta

Napisany: 2008-03-02 Dodano: 2009-04-18 16:14:27

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie