Idzie nowe ....

Siedzę sobie w fotelu,
sączę wina łyczek.
Życie już mnie boleć przestało.
Chyba coś się skończyło,
a resztę zapomniało.

Mam dość myślenia,
roztkliwiania się i płaczu.
Już chwil straconych nie odda nikt.
A żal komu potrzebny jest i na co ?

Wracam z drogi krętej na ścieżkę prostą.
Lepiej chodzić tam, gdzie róże są bez kolców
a świat poukładany jak układanki części.
Znowu coś mnie pcha do ryzykowania,
znowu los mnie kusi i nęci.

Serce zaczyna bić mocniej,
w głowie zamęt alkoholowy.
Teraz chcę żyć inaczej.
Chcę zacząć rozdział życia nowy.

autor

anula

Napisany: 2005-01-06 Dodano: 2005-01-06 17:52:38

Ten wiersz przeczytano 988 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie