Igła
Marsz przez pole
W pole igła wbita - oko sokole
Zapytacie się,
Po co?
Dlaczego?
Ja odpowiem:
Po nic, dla niczego
Podglądam tylko skrycie
i wyobrażam sobie w głowie obficie
Cierpienia ludzkie
Uczucia zranione
Dusze zagubione
które skrzywdzone poszukują wyjścia
Prawdy, Wolności i Ukojenia
Z tych ludzi zranionych
Wydobywa się ryk przebudzenia:
Precz z Bastylią!
Gołębiej wolności już czas!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.