iluzja
połamana atrapa
zaśmieca chodnik
naiwni przechodnie
jak ja uwierzyli
że stał tutaj dom
odchodzę
już nie muszę
niczego podtrzymywać
Proszę o nieutożsamianie mnie z podmiotem lirycznym. Uwagi i sugestie mile widziane. Dziękuję za czytanie. Serdeczności.
autor
Donna
Dodano: 2016-05-11 13:54:04
Ten wiersz przeczytano 1627 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Bardzo metaforycznie o życiu,
w wyimaginowanej przestrzeni.
Miłego wieczoru Danusiu:}
doskonała puenta - dom nie powinien trzymać się tylko
na jednym filarze...
W dzisiejszych czasach bardzo łatwo jest stracić
orientację między fikcją a prawdą.
Danusiu, wszystkiego dobrego, pozdrawiam paa
mądra refleksja iluzja w każdym wymiarze Pozdrawiam
serdecznie:))
żyjemy w iluzji, tworzymy iluzje
nasze istnienie to maya -
iluzja, złudzenie
można snuć przypuszczenia,,,pozdrawiam :)
Iluzja jak widać nie tylko w cyrku jest dostępna dla
widza, życie jest pełne niespodzianek.
Lubię Twoje wiersze . Dają możliwość odczytu
indywidualnego.
Mnie się czyta,że lepsza prawda smutna niż
złudzenia...
Więc jednak inne wymiary istnieją...?Sztuka mądrości
polega na tym, by wiedzieć co przeoczyć.Pozdrawiam :-)
Niejeden dom iluzją się staje,
choć nie zawsze dostrzec się to udaje.