Im mniej jest ciebie
trochę poświaty w dłonie wpadło
całkiem niebieskiej nie wiedzieć czemu
może okular tak pokierował
lub najzwyczajniej ktoś ofiarował niebo
ukląkł i gestem normalnym
jak gdyby rankiem chleb rozdawał
dał mi sytości kęsy nie chcąc nic w
zamian
drobne na mniejsze zdają się zmieniać
wciąż jednak bogatsze w miarę niknienia
im mniej jest ciebie tym więcej przybywa
sensu i piękna
autor
Grusana
Dodano: 2023-06-28 17:11:58
Ten wiersz przeczytano 937 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Miłość, to piękny kawałek nieba, szczęśliwy ten, kto
może się nim nasycić...Pozdrawiam Grusanko :)
@Krystek,dziekuję za odwiedziny i serdeczne
pozdrawiam!
Tak już jest, że tęsknota za ukochanym podnosi
temperaturę związku. Pozdrawiam serdecznie:)