In Nomine Amoris...I

Pośrodku nocy przeraźliwie czarnej,
skąpany w oceanie ciemności.
Myśli swe zbieram splątane bezbarwne,
muszę zapomnieć...w imię miłości.

Muszę wyrzucić te cudne widoki,
ze swoich oczu bez litości.
I poszybować ostatni raz w obłoki,
...w imię miłości.

Zapomnieć muszę oczu Twoich błękit,
i skryć się w smutku szarości.
Porzucić obraz Twój przecudnie piękny,
...w imię miłości.

I muszę już ostatni raz,
w nocy bezkresnej wzlecieć czeluści.
Nim mnie utopi żalu łza,
...w imię miłości.

Bo ja nie mogę dać Ci szczęścia,
nie mogę zabrać Ci młodości.
Żal swój zacisnę bezwiednie w pięściach,
...w imię miłości.

I pożegluję po czarnym niebie,
jak obłok pośród ciemności.
I będę musiał zapomnieć Ciebie,
...w imię miłości...

Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
27/28.02.2010r.

autor

Gladius

Napisany: 2010-02-28 Dodano: 2014-01-24 14:49:03

Ten wiersz przeczytano 1007 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie