Inne spojrzenie

coraz częściej przerasta mnie zwykłe życie

Nie myślę, choć wydaje się że jesteśmy...
jesteśmy i istotami a to nasza ocena
nawet nie wiesz jak ciężko ogarnąć najprostsze
myśli gesty dźwięki i przetworzyć na proste zdania
czy inne, itp.
a zasłona malująca moją twarz przykrywa tylko tysiące małych smutków które ciągną w dół
świszczące iskry nucą cichą pieśń o smutku płynącym z głębi duszy rysują jednocześnie wizerunek kolejnych zwitków zaklętych w niemocy zrobisz wczoraj co masz do zrobienia
i nie mów więcej wielkimi literami a balast wszystkich nie wzeszłych świtów nie zaszłych słońc przytłacza tak bardzo że się już nigdy
nie podniesiesz
smutnym jest doznanie że już nie dotknę nie usłyszę nie zobaczę
i nie sposób abym mógł,mogła czy kiedykolwiek
smutnym i strasznym jest doznanie świadomości że
umknęło zatraciło się coś czego
jakieś małe lśnienie .
NA WIEKI

autor

13-13-13

Napisany: 2015-10-28 Dodano: 2015-10-29 15:25:07

Ten wiersz przeczytano 1168 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie