Jak stół sosnowy
Mój wiersz prosty jak stół
sosnowy jasny ze słojami życia
wypływa z głębi splotów
na gładką powierzchnię.
Wycieram osadzony kurz
myśli strzepuję na wietrze
ręką wyczuwam najmniejszy pyłek
wspomnień ulatujących z czasem
zaklętych w pierścieniach
ściętej sosny.
autor
Zyta
Dodano: 2009-11-12 11:04:16
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Ze stołem wiąże się życie oby było gładkie i czyste
jak on.
no piękny stół życie jak ciągłe odradzanie Ma magię
ten wiersz Podoba mi się podtekst sosny Plus
Pozdrawiam i dziękuję za piękny komentarz
sosna to miękkie drewno i ma sporo sęków , należy
delikatnie się obchodzić z nią , dobry wiersz , lubię
wolny styl , daje dużo możliwości ...:)
to prawda wiersze masz szczere i jasne, porównanie to
stołu ładne, a stół kojarzy się z domem
choć piszesz że wiersz prosty jak stół to sam stół
pięknie opisujesz wiersz bardzo mi się podoba :)
Pozdrawiam
nie przepuszczałem że stół może tak pięknie być
opisany w wierszu +pięknie te wspomnienia i stół
połączenie
Nie gustuję w białych, ale twój jest doskonały.
ładnie porównujesz.... słowa wierszem malujesz....
wspomnienia dozujesz...i nieustannie owocujesz...
ładnie u Ciebie... pozdrawiam