* * * Jan Paweł II * * *

Odszedłeś Karolu, Odszedłeś Janie Pawle II

Zostaliśmy sami na tym świecie lecz wiemy

Że swoim Duchem, wciąż jesteś z nami.

Patrzyłeś i troszczyłeś się o nas z okna w Rzymie

A teraz Troszczysz się o nas z okna w Niebie.

Twojej łaski tak bardzo nam potrzeba że pustka pozostaje.



W naszych sercach zawsze będziesz

Tam jest pamięć o Tobie bo w nich miłość Twa

Lecz .... czy nie zbłądzimy w tym świecie zawiłych dróg?

Kto był najważnieszy dla Ciebie?

Jakie nauki nam zostawiłeś?

By kochać każdego człowieka i

Wybaczać zło temu kto nas nienawidzi.



Mówiłeś nam o wolności

A my nadal uwięzieni w grzechu

Mówiłeś o Bożej miłości

A my już wątpimy w nią

Uczyłeś jak z Bogiem żyć

A my chcieliśmy iść za Tobą

Ty powiedziałeś że na nas

Jeszcze nie czas i odeszłeś.



A gdy nas będą bić, kopać, goryczą napawać,

Uczyłeś że za kamień trzeba chlebem oddawać.

A gdy będą nas na krzyżu wieszać i wznosić,

Uczyłeś z Chrystusem cierpienie znosić.



Zasiałeś ziarno prawdy

na całym ziemskim globie,

Wznosiłeś w górę ręce by nas błogosławić!

Teraz zostały tylko łzy i wspomnienia.



Wątpiących pocieszałeś, uśpionych budziłeś,

Pielgrzymując po świecie, nie myślałeś o sobie.

Myślałeś o nas cierpiałeś jak Chrystus - za każdego z nas

Pewnego dnia Pan wyrzekł "Pójdź" i ręce wyciągnął ku Tobie.



Ty poszedłeś daj nam wiarę

Abyśmy otarłszy łzy żalu,

Wsłuchani w twe słowa które

Nigdy nie pójdą w zapomnienie

Podążali Twymi śladami.......

Niech żyjemy wciąż nadzieją

W głębokiej pokorze ufając

W przedobre Miłosierdzie Boże.

Renta :-)

autor

Renta

Napisany: 2008-03-29 Dodano: 2008-10-04 20:34:11

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie