Ja(sne) wy(znanie)
posrebrzane głowy
świecą przy kolacji
i choć dzieli odległość stołu
ogniki w oczach
wyszeptują
kocham
Zapamiętany obraz rodziców:)
autor
lucuś50+
Dodano: 2013-09-25 09:55:23
Ten wiersz przeczytano 2450 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Jakie ciepełko! Cudo! Nie znam tego, niestety...
Buziaki, Lucuś:)
Całe życie pragniemy kochać, szukamy miłości, a gdy ją
mamy, to jest tak pięknie, jak w Twoim ciekawym
utworze... widać, nie trzeba wielu słów. Pozdrawiam.:)
Pięknie zapamiętany obraz rodziców, a tak w ogóle ile
pięknych wierszy można o jesieni pisać bez końca jak
i o miłości.Pozdrawiam cieplutko
Uczucie utrwalił i wzmocnił czas. Wspólny czas.
Pozdrawiam.:)
super miniaturka lucuś+50
pozdrawiam ciepło:)
To taka bliskość najbliższa.
Spokój miłości.
Pozdrawiam:)
Piękny i już. Gratuluję :)
Jasne też ciernistym bywa tam gdzie na cud czeka wielu
i to tak jak westchnienia galaretowate.
Moi odeszli wcześnie, ale dzięki Tobie, zobaczyłam ich
obraz...
Pozdrawiam serdecznie.
:)
Piękny obraz... Pozdrawiam :))
Piękne wspomnienie,pozdrawiam
Krótko, pięknie !:) Pozdrawiam :)
re Krzemanko!
Aniu! Poprawiłam i jest zwięźlej:)
Dziękuje i miłego, słonecznego dnia!
Eremi! Rozumiem:)
Napiszę! Dziękuję!Pozdrawiam!
Lucuś!
No właśnie ja pisałam z panem Janem i wyraźnie
napisał, że musi mieć więcej tego typu prywatnych
zgłoszeń. Administracja nie reaguje na treść
wierszy... chyba że są sprzeczne z regulaminem.